• Dag 2 Sunshine!

  • Na een onrustige nacht voor iedereen - het is toch altijd even wennen aan een ander bed dan thuis  - scheen vanmorgen ineens de zon! Met nog wel een fris windje, maar in ieder geval lekker droog. De kinderen die het vannacht wat laat hadden gemaakt, werden rond 0800 vrolijk door Sander gewekt. Rond 0830 konden we aan een zondagsontbijt met een lekker gekookt eitje. Dat ging er goed in! Na het ontbijt moest er natuurlijk wel nog Corvee gedaan worden. Jayden kwam met een emmertje en een doekje bij een nog niet opgeruimde tafel na het ontbijt aan en zei :” hier schrik ik een beetje van”. Gelukkig was alles daarna weer spik en span.

  • Voor het avondeten moesten er wel nog even aardappelen geschild worden. De aspiranten waagden zich aan deze opdracht, met als doel natuurlijk een zo perfect mogelijk geschilde aardappel af te leveren. Kampleider Vincent dacht met de winnende aardappel aan de haal te gaan, toch bleek Kaylee de meest precieze schiller. Zij leverde een zeer schone en mooi rond geschilde aardappel af. Zaten Vincent en zijn aardappel mooi mee in de puree…

  • In de ochtend werd in het bos de Estherfette gedaan. Alle aspiranten en pupillen werden in 4 groepen verdeeld, die in het bos een post met hun kleur moesten bezetten. Dit konden ze doen door spelletjes te winnen bij spelposten die verspreid in het bos zaten. Een moeilijkheidsgraadje, dat moesten ze steeds per 4-tal hand in hand doen. Zo konden ze uitbeelden, dobbelen… David sprak de filosofische spreuk uit “mijn ongeluk is zo goed, dat het geluk brengt”.
    Na een spannend slot was team Geel de winnaar van het spel!

  • De aspiranten speelden de Splitgames op het veld, waarmee ze met challenges zoveel mogelijk punten konden halen. Had je een opdracht niet goed of verloor je, dan werd je met het waterpistool afgeschoten. Terwijl David de gezinsstrijd met zijn grote broer Sean won, ging Daan er met de overwinning vandoor.

  • Voor het eten werd er even lekker gedoucht en bij de tekencontrole vonden we alleen bij Lucas twee teken. Na een korte schrik zei hij : “Ja, ik heb vast lekker bloed”. Gelukkig kon Julia de teken vakkundig verwijderen en ging iedere pupil en sommige aspiranten fris aan tafel. Na een avondmaaltijd van stamppot andijvie met een heerlijke bal van onze huissponsor Dungelmann (“lekker dan, die bal van Dungelmann!) en een ijsje toe, werd er voor het eerst dit kamp gezamenlijk gezongen. Traditiegetrouw met Alina en de nieuwe kampleiders. Dirk werd door zijn tafelgenoten echter ook aangemoedigd om als nieuwkomer mee te zingen voor de groep. En hoewel hij geen tekstregel juist had, stond hij er maar mooi wel! Lekker bezig Dirk!

  • Met dit heerlijke weer werd natuurlijk na het eten nog even lekker buiten gespeeld, werden er interviews gegeven en ging voor het eerst deze week het winkeltje open met veel lekkers van groothandel Tica. Daarna maakte de pupillen zich klaar voor de Dief van het Olympisch Vuur. In groepjes moesten ze op zoek naar posten in het bos, die niet konden praten. Door vragen te stellen konden ze erachter komen, wat voor sport elke post speelde. Dat werd natuurlijk wel spannender, naarmate het donkerder werd in het bos! Bij terugkomst allemaal tandenpoetsen, plassen en pyjama’s aan Duco liep met een lichtgevende tandenborstel door de zaal. Toen we daarnaar vroegen, zei hij: “Dat is voor de twee minuten poetsen”. “Maar Duco, waarom brandt het lampje dan nog?” “Ja, ik vond het te lang duren… 

  • De aspiranten speelden ook in het donker de Dief van het Olympisch Vuur. Nu liepen er ook nog twee dieven door het bos, die groepen konden ophouden op hun route, of hun konden laten schrikken, als ze zelf niet goed opgelet hadden.

    Terwijl de pupillen allemaal al sliepen kwamen de aspiranten weer groepje voor groepje terug het kamphuis in. Ook zij moesten door vragen te stellen, raden welke sporters er in het bos stonden. Daar zijn wel hele bijzondere sporten bijgekomen namens de aspiranten. Yitte noemde iemand die aan judo doet en judoïst en volgens Elisa is borderlinen ook een sport. Deels moe en deels hyper zocht iedereen langzaam de douche en zijn of haar slaapplaats op. Maar of er direct tot slapen werd overgegaan…

    Vincent en Mark