• Omanido - Dit is mijn Club

  • Even voorstellen
    Deze week niet één persoon, maar een hele groep: Peter Abbenhuis, Han van Ginkel, Joop Biegel, Wilma Laarakkers-Zonneveld, Henk Santman en Anne Voolstra.
    Samengevat de gezellige groep “Omanido”, wat staat voor “Oud maar niet dood”.
    Wij zijn allemaal al héél lang bij de club. Sommigen zijn als korfballers gestart, anderen als ouders langs de lijn van spelende kinderen.

    Op welke manier ben je bij Die Haghe betrokken?
    In al die jaren hebben we samen heel veel gedaan en georganiseerd op de club. Van speler, trainer, coach, teambegeleider, barmedewerker, bestuurslid tot commissielid en ga zo maar door. Momenteel zijn we elke vrijdagochtend als vrijwilligersgroep in het clubhuis te vinden. Naast een hoop gezelligheid, waaraan ook Rob Knuist als “bijna Omanido lid” deelneemt, doen we gezamenlijk een hoop klusjes op Die Haghe:
    kleine reparaties, opruimen, kassabeheer, het bijhouden van de tuintjes, het schoonmaken van de kantine, de keuken, de toiletten en het buitenterrein; het wordt allemaal gedaan.

    Wat vind je leuk aan Die Haghe?
    Die Haghe is één grote familie, waar gezelligheid naast presteren ook hoog in het vaandel staat. Het is ook een vereniging, waarin iedereen veel oog heeft voor elkaar. Het feit dat het een gemengde sport is, maakt het ook allemaal veel socialer en we zien veel saamhorigheid. Ook leuk dat van veel (oud)leden de kinderen ook weer op de club komen.

    Mijn favoriete herinnering bij de club?
    Dat zijn er natuurlijk heel veel. Uiteraard de internationale wedstrijden in Antwerpen en Barcelona, waar Joop een klas Spaanse kinderen het Caldonia lied leerde. De wedstrijden en de winst in AHOY, maar ook gewoon het winnen van Rob Knuist bij TTKT (Tussen Twee Korven Toernooi). Of het trotse gevoel van het spelen van je kind in het eerste. En met volle bussen met wel 50 man naar de uitwedstrijden en het rijden van de teambusjes, waarbij Han alleen de “damesbusjes” reed. Ook niet te vergeten het bouwen van het clubhuis. Wat een herinneringen. Waar nu het podium is, was vroeger de keuken; bij het smalle raam de ingang en waar nu de kast links van het podium is, zaten vroeger de toiletten die riool-technisch niet zo goed waren aangelegd. Ook het zelf spelen, met Hans Berens als coach, was een mooie tijd.

    Mijn tip voor de club!
    Een tip is meer een wens: weer kampioen van Nederland worden. Ga vooral zo door, we zijn op een goede weg. Blijf oog hebben voor elkaar en geniet van de gezelligheid op de club.

    Reactie van de redactie
    Afgelopen vrijdagochtend heb ik een bezoek gebracht aan het clubgebouw om wat korte vragen aan het Omanido-team te stellen. De vragen waren kort, de antwoorden lang en de herinneringen groot. Los van een wirwar van uitspraken en verhalen was het vooral heel gezellig. Een clubleven van tussen 30 en 60 jaar, we hadden nog uren kunnen doorpraten. Naast al die mooie verhalen, komen ook de trieste herinneringen naar boven. Zoals het overlijden van Zier Toet; één van de teambegeleiders die ook nauw bij Die Haghe betrokken was en de winst in AHOY net niet had meegemaakt. Het spandoek met de tekst “Die Haghe ziert” dat bij de overwinning werd getoond, was een prachtig eerbetoon.
    We zijn als club erg blij dat jullie elke vrijdag achter de schermen nog steeds voor de club actief zijn. Dank voor jullie inzet en gezelligheid als vrijwilligers en trouwe supporters bij de club en bij de wedstrijden en aan de goede kant van de bar.
    Oud maar niet dood, jullie zijn kanjers!!