Al ver voor de tweede wereldoorlog werden binnen Die Haghe in de zomerperiode clubtochten georganiseerd. Dit waren over het algemeen ééndaagse tochten, alhoewel het jaarverslag 1931-1932 vermeldt dat de stranddag en de kampeertocht naar Noordwijk niet onvermeld mogen blijven. Een kampeertocht duidt op een meerdaagse tocht. De tochten bleven over het algemeen in de buurt van Den Haag, want het vervoer van deze tochten was de fiets. Maar hierop waren uitzonderingen. In de zomer van 1934 was de tocht naar Zeeland. Per vliegtuig! Dit was het onderwerp in de gehele Nederlandse Korfbalwereld. Een tocht zoals alleen Die Haghe dit op touw kan zetten schrijft de secretaris in het jaarverslag 1934-1935. Het was een tocht vol herinneringen aan prettige wedstrijden, aan een leuke avond, aan een prachtige autotocht, aan toespraken van een sympathieke burgervader (wij hebben het nu over burgemeester), een tocht per trein, per bus, per vliegmachine en per boot. Hoeveel dagen deze tocht was vermeldt het jaarverslag niet.

En in 1935 wordt een buitenlandse tocht gemaakt: de wereldtentoonstelling in Brussel wordt bezocht.

In de oorlogsjaren is 2 keer een groep Die Haghe leden met vakantie gegaan. In 1942 is Maarten Hoenderdos met de jeugdploeg naar Drenthe geweest. En in 1944 ging een groep leden naar Voorthuizen, waarvan het dagboek recentelijk op de Die Haghe site is geplaatst.

Na de oorlog werden vakanties door de aspiranten (pupillen bestonden nog niet) een gewoonte. In 1946 gingen de aspiranten naar de Veluwe. Zij kampeerden van 9 tot en met 16 augustus in Saxenheim. Ook in 1946 ging een groep jeugdleden naar Friesland. Onderstaande foto geeft de wasgelegenheid aan: aan de pomp.

En geslapen werd er in tenten.

In de jaren daarna lukt het niet alle jaren om met de aspiranten met vakantie te gaan. Voor de zomer 1956 is voor het eerst gekeken om de vakantieweek in het KNKB (thans KNKV)-kamp in Ommen door te brengen. Door gebrek aan belangstelling heeft in dat jaar geen vakantiekamp plaatsgevonden. In de zomer van 1960 is Die Haghe voor het eerst vertegenwoordigd bij het KNKB kamp in Ommen. De kampleiders waren Hans Visser, Hans Berens en Frits Haas. Eerst alleen aspiranten, later ook met de pupillen. Tot en met 1971 neemt Die Haghe ieder jaar deel aan het KNKB kamp te Ommen. Een aantal andere verenigingen die aan het kamp 1971 deelnamen waren ALO, ROHDA, Z.K.V., HSV, Fortuna, Groen Geel.

Op de aankomstdag in Ommen vond altijd de officiële  kampopening plaats. Die vond plaats door het hijsen van de verenigingsvlag en in 1971 was bij de aspiranten de eer aan Karin la Haye. Dat de nachten in Ommen soms ook kort waren blijkt wel uit het feit dat zondags om half 4 gestommel in de jongenstent te horen was, waar enkele vandalen (zoals in de kampkrant is omschreven) de gezichten van Rob Knuist en Leo Koninx aan het versieren waren met tandpasta. Zondagavond ontstond een relletje met Apollo ’69. In het licht van kaarsen hoorden de Die Haghe kampgangers plotseling ons “Caldonia” schallen. De tekst week enigszins af, want Die Haghe werd vervangen door Apollo.  Dit konden wij uiteraard niet over onze kant laten gaan en dus ging het in stormloop naar de Apollo kwartieren en werden de plagiaatplegers overschreeuwd met de juiste tekst. Maandagavond werd in het bos het douanespel gespeeld. Smokkelaars en douaniers maakten de buurt onveilig. Terug in het kamp bleek de Die Haghe vlag gepikt te zijn. De leiding nam wraak en nam de vlaggen van Z.K.V. en Apollo weg. Chris Schmidt durfde zelfs de KNKB vlag te pakken. Zo sliep de leiding die nacht met een vlag als hoofdkussen.

Zaterdag 17 juli was de laatste dag van de aspiranten en kwamen de pupillen voor hun kamp. De zaterdag begon voor de pupillen met het traditionele eindje om, bij insiders bekend als de sjoktocht. Om de kinderen goed moe te maken (waren ze ’s avonds tenminste stil) werd op de Sahara (grote zandvlakte) een wedloop gehouden. De wedloop werd grandioos gewonnen door Erik Ledder.

De eerste avond stond vla op het menu en dus werden enkele kampgangers gedoopt met vla. Of de wedloop heeft geholpen. Oordeel zelf aan de hand van het verslag van de eerste nacht:

02.00 uur: zojuist zijn de jongens in slaap gevallen, eindelijk.
02.01 uur: in de meisjestent klink gestommel, de meisjes zijn weer wakker.
02.05 uur: gegil in de jongenstent wegens meisjesbezoek.
02.30 uur: rust is weergekeerd.
04.00 uur: jongens klaarwakker, verlaten de tent om “buiten” te spelen.
04.30 uur: jongens bevinden zich op de Sahara, leiding weet van niets, slaapt en droomt van sluimerend lieve pupilletjes.
05.00 uur: het gespuis (de woorden uit de kampkrant) is terug en slaat en rammelt met de deuren van het toilet.
05.05 uur: gekrijs bij de Rohda-buren, waardoor alle Die Haghe pupillen helemaal wakker zijn.
05.30 uur: het hele kamp is inmiddels ontwaakt en nu is het wachten op het ontbijt om half 9.

Dinsdag was marktdag in Ommen, waar ook zwarte varkens (nee, niet onze pupillen) te bewonderen waren. ’s Middags werd er geroeid op de Vecht. Woensdag werd het dierenspel afgelast, omdat het te hard regende.

Zoals gebruikelijk werden de beide kampweken afgesloten met de bonte avond op de vrijdag.

Alle deelnemers aan de kampen in Ommen kregen een certificaat:

In 1971 kwam toenmalig Algemeen Aspiranten Leider Corry van der Mark met het idee om zelf een kamp te organiseren. De kosten van de Ommenkampen werden steeds hoger en het eten werd als niet lekker beoordeeld. En dus werd de gehele winter gezocht naar een geschikte locatie voor een eigen kamp. In januari 1972 werd een geschikte kampeerboerderij in Nijkerk gevonden. Er was niet veel voor nodig om het eigen kamp vol te krijgen en op 8 juli 1972 trokken 60 kinderen en 13 leiders naar Nijkerk. Nieuw was dat de fietsen meegingen.

Zelf een kamp organiseren betekent dus alles zelf moeten regelen: eten, corvee, spelletjes en dus werd er een kookploeg, corveeploeg en sport- en spelploeg uit de leiding gevormd.

In de Kanariepost had gestaan: eten wat de pot schaft. En wat schaftte de pot in Nijkerk? Een kleine greep uit de boodschappenlijst van 58 artikelen:

• 200 broden
• 100 kuipjes margarine
• 120 kg aardappelen
• 110 porties patat
• 80 liter vla en yoghurt
• 160 appels
• 3 kg hagelslag
• 30 pakken speculaas.

De aardappelen werden door de kampgangers zelf geschild. Niet iedereen was hierin even bedreven; er werden heel wat dobbelsteentjes geschild.

Speciale aandacht in Nijkerk was er voor het geven van nachtzoenen. Voor de leiding blijkbaar een nieuw fenomeen, want die stond het geven van nachtzoenen niet toe. De 2^e nacht werden stiekem nachtzoenen gegeven.  Maar de nacht daarna was de leiding voorbereid en waren er geen nachtzoenen. Een onrustige nacht volgde, althans volgens het verslag van Viktor en Marcel.

Wat werd er zoal gedaan in Nijkerk.

Op zondag was er een fietstocht naar Harderwijk, waar op de terugweg de leiders Bert en Chris het beter wisten dan de kampgangers en zeiden dat linksaf moest worden gegaan. Het regende inmiddels en het gekozen pad werd steeds smaller en steeds modderiger en verder fietsen was niet meer mogelijk. Volgens de redactie van de kampkrant was het ook een ruiterpad. Volgens Mariëlle en Dick, die het verslag van deze fietstocht maakten, hadden Bert en Chris toen pas door dat ze verkeerd waren gereden.

De maandagochtend was voor de vossenjacht. Vier vossen zetten een spoor uit, waarna de groepen door het volgen van het spoor de vossen in hun schuilplaats moesten vinden.

Dinsdag het douanespel. Douaniers verspreidden zich over het gebied en aan de smokkelaars de taak om geld naar de overkant van het terrein te brengen. De smokkelaars probeerden het geld goed te verstoppen, zodat de douaniers veel tijd nodig hadden om het geld te vinden. Sommige smokkelaars vonden ingenieuze verstopplaatsen. Uiteraard werden wel enkele voorwaarden gesteld aan de plaatsen waar het geld verstopt mocht worden.

Woensdag werden korfbalwedstrijden gespeeld tegen Sparta in Nijkerk.

Donderdag werd een bezoek gebracht aan de markt in Barneveld. De pupillen gingen met een boerenkar achter een tractor. De aspiranten moesten fietsen.

De vrijdag was ingeruimd voor de voorbereiding van de bonte avond op deze avond.

De kampeerboerderij in Nijkerk was toch wat aan de kleine kant, dus werd gezocht naar een grotere locatie. Deze werd gevonden in Lage Vuursche, vakantiehuis Ons Honk.

In Lage Vuursche stond voor het eerst een kwis op het programma. De eerste jaren maakte en presenteerde Huib Veenis de kwis. Sommige vragen waren zo moeilijk, dat de leiding blij was dat zij niet mee deden. Wanneer Huib daarop attent werd gemaakt dan begreep hij daar vaak weinig van. Het viel toch wel mee!

De kwis in 1974 bestond uit een muziekkwis. In de voorrondes moest uit een fragment van het liedje de groep en het liedje geraden worden. Zonder alle moderne apparatuur van nu nam Huib al deze fragmenten op. In de halve finale werden de eerste vier regels van een liedje opgelezen en moest het liedje geraden worden. In de finale moest de naam van popgroepen gegeven worden aan de hand van posters van de groepen.

Zondag 7 juli 1974 is voor de oudere generaties een gedenkwaardige dag. Zo ook voor de kampgangers. ‘s Ochtends alle kampgangers op de fiets naar Hilversum, waar het radioprogramma Muzikaal Onthaal gepresenteerd door Herman Emmink werd bijgewoond. Op de terugweg werd onderweg gegeten en ’s middags op 2 kleine tv’s de finale WK voetbal Duitsland – Nederland gekeken. De uitslag viel tegen, maar dat had geen invloed op het kampplezier.

In 1975 stond voor het eerst het spel Vlaggenroof op het programma. Twee groepen moesten hun vlag verstoppen en daarna proberen de vlag van de andere groep te vinden. Iedere deelnemer had om de bovenarm een lintje. Wanneer dit lintje werd afgetrokken moest je terug naar je eigen vlag om een nieuw lintje te halen. Voordat je de strijd om het lintje aanging, was het wel belangrijk na te gaan waar je ‘tegenstander’ een lintje had zitten. ‘Slimmeriken’ deden hun lintje onder hun trui en dan kwam je er nooit bij.

Ieder jaar probeert de leiding weer nieuwe spellen te verzinnen en zo staat in 1976 Levend Stratego op het programma. Het spel wordt gespeeld in 2 groepen en iedere deelnemer had een lintje om en een enveloppe. In deze enveloppe stond een code. Met deze code kon een puzzel opgelost worden, die een aanwijzing gaf naar de prijs. Je won de enveloppe door het lintje van je tegenstander te breken.

Het is niet mogelijk om elk jaar te behandelen en komen zo aan in 1985. Die Haghe gaat voor het eerst naar kampeerboerderij Haverkamp in Hengelo (G).

Vlakbij de Haverkamp was een grote zandvlakte. Zeer geschikt voor enkele actieve spellen, zoals een hindernisbaan. De 2 sport&spel Robben hadden voldoende ervaring en fantasie om op de zandvlakte een baan uit te zetten, die voldeed aan de eis: na afloop moe zijn. De hindernisbaan startte onder aan een heuvel en dus was het eerste onderdeel de heuvel op. Er gingen 2 paden de heuvel op en dan is het logisch dat ieder pad een keer genomen moest worden. Direct hierna moesten push-ups gemaakt worden (aspiranten 7, pupillen 5) en daarna het zachte zand van de zandvlakte op, waar de pupillen over 4 poortjes moesten springen en de aspiranten onder de poortjes moesten tijgeren. De weg vervolgend in het zachte zand een heuvel op. En daarna is er weer een heuvel, die zelfs twee keer genomen moest worden. De pupillen komen aan bij het klimtouw. Voordat de aspiranten het klimtouw bereiken moeten zij eerst nog een stukje hardlopen met een zigzagparcoursje. En na het klimmen nog 50 meter naar het einde. De bedenkers, samen met enkele andere leiders, ontkwamen er niet aan om het parcours zelf ook te doen en moesten ook ervaren dat het redelijk zwaar was.

Enkele bekende spellen werden in Hengelo ook weer gedaan: levend stratego, en douanespel.

Het zingen van de kampliederen werd door onze huidige voorzitter op zijn accordeon begeleid.

Aan Sander en Tim was gevraagd om wat over de leiding van het kamp 1986 te schrijven. Ze vonden zelf dat ze wel wat over dat stel, dat zich “leiding” noemt, wisten te schrijven, omdat ze al een paar jaartjes in het vak zaten. Enkele oordelen van deze heren:

Petra – de hoofdkampleidster of -lijdster, want ze kreeg het zwaar te verduren. Ze heeft zich netjes gedragen, ook al kon ze het niet helemaal aan.
Rob O. – jammer was dat hij ’s nachts niet zo sportief was, want hij werd steeds wakker wanneer wij net weg wilden gaan.
Anneke – de kok en verpleegster, zorgde goed voor het eten en er was veel vraag naar haar medicijnen.
René B – het schoonmaken van het kamp deed hij redelijk goed, al vergat hij weleens wat. Zijn accordeon deed het goed, ondanks de valse tonen.
De schrijver dezes wil er nadrukkelijk op wijzen dat dit de mening van Sander en Tim is en hier zelf geen mening over heeft.

Het was voor Sander en Tim het laatste jaar dat zij mee gingen als kampganger. Ondanks de leiding hebben zij elk jaar genoten en zij kunnen zich niet voorstellen dat de volgende kampen nog leuk zullen zijn zonder hen.

We gaan weer even verder en komen uit in het jaar 2000, na 4  jaar weer terug in Heythuisen. Maar eerst naar 2001. De Tim uit 1986 is voor het eerst hoofdkampleider (HKL). Eens kijken wat er over hem als kampleider geschreven wordt. In de kampkrant van 24 juli 2002 wordt geschreven over de leiding. Over Tim: praat eens wat harder!! Op vrijdag 27 juli wordt het “eindoordeel” over de leiding geveld. Over Tim: is niks over te zeggen. Voordat Tim HKL werd ging hij al vele jaren mee als leider. Hij kan ons vertellen of zijn uitspraak uit 1986 is uitgekomen.
In 2000 begint de kampweek weer met het brandoefeningspel. De kampdeelnemers werden ingedeeld in groepjes en kregen 10 minuten de tijd om het hele gebouw te verkennen. Daarna kreeg iedere groep een plattegrond van het gebouw om de brandtrappen, ramen, deuren en andere uitgangen in te tekenen.

Woensdag werd doorgebracht in Heythuisen. In het dorp werd de vossenjacht gespeeld. Acht vossen moesten in de juiste volgorde gevonden worden. Na het spel was er een ijsje en werden kampliedjes gezongen. Omdat Heythuisen moest weten dat Die Haghe uit Den Haag komt, werd begonnen met “Oh Oh Den Haag”. Het laatste half uur was om te winkelen, hetgeen de Edah geweten zal hebben.
Eén van de avonden was gereserveerd voor het casino. Om 21.00 uur kwamen 80 gasten, tiptop gekleed het Casino Twente binnen. Gespeeld werd om de titel “Beste gokker van de wereld”. Iedere speler kreeg voor gld 250 (€ 113,45) aan fishes. Grote winnaar was Marcel W. Hij ging met een winst van gld 32.000 (€ 14.521) naar bed.

In 2002 was de dinsdag iedereen verplicht vroeg op. Die dag was het dauwtrappen. Om half 8 op en in pyjama op het veld hardlopen. En daarna lekker douchen. In 2002 ook een nieuw spel: Asterix en Obelix. Toch niet helemaal nieuw: levend stratego in een nieuw jasje. En eiergooien, wie kent het niet. In tweetallen een ongekookt ei naar elkaar gooien en na iedere geslaagde worp dat het ei niet brak werd de afstand vergroot. In 2002 waren Ivo en Sebastiaan de winnaars met 22 meter. Dit was echter niet het record, dat staat volgens de kampkrant van 2000 op 36 meter.

De kampweek 2004 was voor de leiding een zeer drukke week, zoals onderstaande foto aangeeft.

Al vele jaren staat het kamp in het teken van een thema. In 2015 was het thema Olympische winterspelen. Het eerste spel was The Olympic Ring Game. In het donker van de avond moesten in het bos de Olympische ringen gezocht worden. Dat bleek nog een hele uitdaging, dwars door varens  met veel omgevallen bomen daartussen. De ringen moesten in de juiste volgorde gevonden worden en daarna achterhalen wat de volgorde van de ringen was. De juiste volgorde kon verteld worden door 2 sporters. Met 3 ja/nee vragen kon achterhaald worden welke sport zij beoefenden en wanneer dit gelukt was, dan vertelde de sporter de positie van één van de ringen.

Ging het smokkelen in de vorige eeuw nog om geld, in 2015 ging het om gevaarlijker spul, namelijk drugs. De smokkelaars moesten de zakjes drugs naar de overkant smokkelen, hetgeen de dopingcontrole probeerde te voorkomen. Wanneer de smokkelaar was getikt had de dopingcontrole 60 seconden om de drugs te vinden

De pupillen en aspiranten speelden in aparte groepen Levend Cluedo. De pupillen vonden het niet zo moeilijk: de dader was Sjieke Sjaak en hij werd vermoord op de fiets met een wasknijper.
Of de aspiranten het ook zo makkelijk vonden, vertelt het verhaal niet, maar het mysterie werd wel opgelost. Mooie Marie was vermoord. Harige Henkie bleek de moordenaar niet te zijn. Trage Truus daarentegen was erg verdacht. Sjieke Sjaak vertelde dat hij haar zag liggen in de koeienvlaaien. Zoals vermeld, het mysterie werd opgelost: Trage Truus heeft Mooie Marie vermoord met de CD tussen de koeienvlaaien 2 dagen van de dag na morgen omdat hij in plaats van mosterd mayonaise op z’n broodje tonijn kreeg. Mysterie opgelost?

In 2015 ook weer eieren gooien. De hoogste afstand werd gehaald door Luca en Erik met 22 meter.

In 2019 was het thema leger. De week begon gevaarlijk en pijnlijk. De pupillen speelden het spel Bomb catch. De vijand (een leider) liep met een bomgordel om, die in het bos zou kunnen afgaan. De 6 groepen moesten dit voorkomen. De bom zat vast met 6 snoertjes. Door middel van opdrachten en vragen kon worden achterhaald welk snoertje moest worden doorgeknipt. Gelukkig is de bom onschadelijk gemaakt.

En de aspiranten speelden het Ziekenboegspel. Twee strijdende partijen hadden ieder een gewonde soldaat. Iedere partij moest bij de vijand op zoek naar medicijnen om hun gewonde soldaat te genezen. Nadat de soldaat alle medicijnen toegediend had gekregen, moest hij naar de overkant gebracht worden. Dit was niet zo eenvoudig, want bij de overtocht werd je bekogeld.

In 2019 stond ook het al vele jaren gespeelde Oase op het programma. Het spel wordt gespeeld in 2 teams, waarbij 1 deelnemer de oase is. Die mag niet gevonden worden door het andere team. Het team dat de oase van het andere team vindt, is de winnaar. Iedere deelnemer krijgt een kaart met een dier. De dieren hebben een volgorde in sterkte. Het sterkste dier is de olifant, vervolgens de leeuw, tijger, zebra, hert, haas, muis en mier. Wanneer een dier is getikt, vergelijken de dieren elkaar en het sterkste dier wint. De mier is het zwakste dier, maar kan wel als enige de olifant overwinnen. De verliezer moet terug naar de thuisbasis om een nieuw dier te halen. Alleen de teamleider mag dieren ruilen. Onderling mag dat niet. Of iedereen zich hier altijd aan houdt, is de vraag. Alleen de kampgangers weten dit. De dieren beschermen de oase, dus hoe meer dieren in het spel hoe sterker de verdediging.

De aspiranten deden het verzetsstrijderspel. Marcherend gingen zij naar het bos, waar zij in groepjes op zoek moesten naar materiaal zoals wol, voedselbonnen, brandhout, munitie, radio’s, kleding, water en valse persoonsbewijzen. Deze materialen, die een codewoord bevatten, werden geschreeuwd door de posten in het bos. De materialen moesten volgens een op een kaart aangegeven volgorde worden gevonden. De groepen moesten opletten voor de militaire politie. Wanneer je door hen getikt werd, moest je 1 minuut stilstaan en 1 materiaal inleveren.

Het kamp 2020 ging als gevolg van corona niet door.

In 1972 organiseerde Die Haghe voor het eerst zelf het kamp in, zoals Corry van der Mark het noemde, nieuwe stijl. Niet meer in tenten, maar in vakantiehuizen of vakantieboerderijen. Deze reis begon in Nijkerk en ging via Lage Vuursche, Epe, Eersel, Hengelo, Heythuizen, De Hout, Hengelo, Heythuizen, Ellertshaar, Zegge, Roden, Bergereik, Ellertshaar, Roden, Ommen, Appelscha naar Hellendoorn in 2021. Voor dit moment het laatste kamp. Ondanks dat enkele vaste onderdelen, zoals de kampdopen, het zwemmen, de bonte avond, het corvee niet aan bod zijn gekomen, of de kampreünie om het kamp nog een keer te beleven, geeft dit verhaal hopelijk toch een  goed beeld van de belevenissen van de Die Haghe kampen.

De volgende groep beleefde het laatste kamp:

Een jubileum kamp. Het 50^e kamp sinds Nijkerk.