Het is 11 weken geleden dat we de laatste “gewone” officiele competitie wedstrijd speelden. Dat was toen de eerste wedstrijd van de zaal, tegen TOP. Daarna kwam er een avondlockdown en kon er niet meer getraind worden. De wedstrijden mochten nog wel doorgaan, maar werden bestempeld als oefenwedstrijden. Zo speelden we op 4 December een ‘oefen’wedstrijd tegen Refleks (thuis 10-15), op 11 December tegen Avanti (thuis 11-16) en 18 December tegen Tempo (uit 9-8). Daarna volgden enkele korfballoze weken, ook door de kerstperiode. Omdat de lockdown werd verlengd en we nog steeds niet in de zaal mochten trainen, zijn we in Januari uitgeweken naar het veld. Op 15 Januari speelden we buiten een oefenwedstrijd tegen de B2. Officieel was het B2 tegen C1 maar werkelijkheid was het een mix aan spelers. De B2 trok aan het langste eind, en won met 10-8, maar het krachtsverschil in deze wedstijd was (een stuk) minder dan het lengteverschil. Daan en Timo stonden op een gegeven moment tegen Rix en Levi. Waarop Timo treffend tegen Daan zei: tjonge, wij zijn samen net zo lang als Levi in z’n eentje! 😊
In de weken daarna volgden de kinderen en ouders die in quarantaine of in isolatie moesten elkaar snel op. Gelukkig waren de meesten weer beter toen op 5 Februari – na versoepelingen- de officiele competitie weer begon. Weliswaar in een iets andere vorm (de volledige competitie werd omgezet in een mini competitie met TOP, Refleks en Tempo waarbij we dus twee keer tegen deze tegenstanders spelen), maar we móchten in ieder geval weer. En MET publiek ook nog. Helaas kon Daan er niet bij zijn in die eerste wedstrijd in nieuwe opzet. Het werd thuis tegen TOP 8-12. Doelpunten kwamen uit handen van Timo 3x, Elisa (Doorloop), Yitte (Strafworp), Rona, Julian en Sean (ieder 1 schotje).
Maar dan nu dit weekend, de tweede wedstrijd van de minicompetitie: uit tegen Reflex. Jammer genoeg was het ditmaal Eloin die verstek moest laten gaan. Caithlin was de reserve dame (bedankt Caith!) en mocht samen met Juul op de bank zitten. Maurice verving Eelco die op vakatie was.
Zoals gezegd was Refleks voor ons geen onbekende. Vooraf wisten we dat ze zuivere, goed schietende dames hebben en een goed heertje die vaak de meeste doelpunten van Refleks voor z’n rekening neem. Dus tactisch werd de opstelling zo neergezet dat Sean en Daan samen hem aan banden moesten gaan leggen. En dat deden ze heel sterk samen!
Timo opende de score (zoals zo vaak trouwens), na een mooi één-tweetje met Elisa. Daarna volgden snel twee andere opgelegde kansen, een one hander van Alyssa en een mooie doorloopbal van Tycho, die beide werden afgekeurd. De scheidsrechter vond de een verdedigd en de andere een snijbal. Hij zou nog veel vaker voor een van deze situaties fluiten. Aan beide zijden overigens.
Tycho herhaalde zijn kunstje een aanval later en scoorde alsnog een doorloopbal: 0-2. Het andere vak, met Sean, Daan, Rona en Yitte was ook aanvallend sterk maar kon helaas niet to score komen. Refleks scoorde vervolgens vier maal op rij: 4-2.
Het harde werken van Die Haghe werd gelukkig toch beloond. Sean scoorde heel verdiend de 4-3 van afstand. De verdediging was ijzersterk en onderschepte veel. Vooral Rona zat overal lekker tussen met haar uitschuifarmen en Alyssa wist meerdere ballen mee te vangen. Refleks zette wel veel druk op het uitverdedigen, maar de verdediging ging heel professioneel met deze druk om, en zorgde keer op keer dat de bal gewoon de aanval weer bereikte. Ook Daan kreeg in die fase kans op kans, doorloopballen, afstandschoten en uiteindelijk – dat kon eigenlijk ook niet uitblijven – viel ook die van hem van afstand: 4-4.
Met nog enkele minuten voor de rust ging het toen ineens hard aan Refleks kant, dat was eigenlijk heel zonde want het krachtsverschil was klein. Refleks liep uit naar 7-4.
Yitte -sterk in de steunpositie- wist samen met Sean een strafworp te versieren, die Sean mooi verzilverde en daarmee het gaatje verkleinde tot 2. Met 7-5 gingen we de rust in.
Na rust was het weer Timo die uit de startblokken schoot en 7-6 maakte. Sean was ijzersterk aan het verdedigen, hij stond paraat voor overname situaties en was heerser in de vang. Yitte en Rona waren heel solide en zorgde ervoor dat de meiden van Refleks nauwelijks tot schot konden komen.
Aanvallend was Alyssa lekker fel, ze kreeg veel kleine kansjes, en doorloopballen. Maar wederom werd voor snijden of verdedigd gesfloten. Tycho was in dit vak de beul in de vang en speelde een heel sterke wedstrijd. Timo kreeg een heel mooie vrije doorloop, maar opnieuw floot de scheidrechter voor snijden. Dat was wat dubieus, maar ach, de doorloopbal was ook mis (hoe makkelijker ze zijn, hoe moeilijker ze er soms ingaan 😊). Maar toen stond daar Elisa, die (met haar volgens mijn ENIGE schot van de wedstrijd???) de 7-7 op het bord zette.
Toen werden we wat zenuwachtig leek wel, maar gelukkig bleven we geduldig aanvallen en solide verdedigen. Door een vrije bal van Refleks werd het 8-7 maar Daan pareerde meteen weer met een schot: 8-8.
Er wachtte het in grote getale opgekomen publiek een eindfase waarbij er flink billen geknepen werd. Kansen genoeg aan beide kanten om het 9e doelpunt te maken, maar Refleks deed het: 9-8.
Met nog een kleine 4 minuten speeltijd op de klok kwam er een time out, en direct daarna werd Julian ingezet voor Tycho. Opdracht voor Julian was “even oorlog maken op z’n Juliaans” 😉 Uiteraard in sportief opzicht. Nou en dat hoef je Julian niet twee keer te zeggen. Onze Speedy Gonzales was meteen gevaarlijk op de doorbraak, maar opnieuw…verdedigd gegeven door de scheidrechter. Maar hij kreeg het voor elkaar hoor. In de volgende aanval nam hij weer een doorloopbal en die zat! Yessss 9-9! Als beloning voor gedane zaken, mocht Julian weer terug naar de bank.
Met nog 1 minuut onderschepte Tycho een heel belangrijke bal in de verdediging en kregen Sean, Daan, Yitte en Rona meerdere kansen. Jammer genoeg viel het doelpunt net niet.
De bal ging naar de andere kant van Refleks…de scheidrechter al met de fluit in zijn mond…schot Refleks…pffff rolt er net uit…pffff…scheidrechter fluit…einde wedstrijd. Jippie! Een gelijkspel was een heel verdiende uitslag, over de hele wedstrijd genomen, maar toch voelde het een beetje als een winstpartij voor ons. Wat hebben we deze wedstrijd als team verschrikkelijk hard gewerkt en goed gespeeld. En, als je naar het scoreverloop kijkt, heeft Refleks na rust maar twee doelpunten kunnen maken. Dat tekent onze sterke verdediging van vandaag! Trots!!
Volgende week wacht ons Tempo. Ook die hebben we al eerder gehad, toen werd het een nipt verlies door veel onnodige fouten. Nou als we zo spelen als dit weekend, en zo blijven knokken dan weet ik zeker dat Tempo een heel ander Die Haghe gaat zien koend weekend. We gaan ze (hopelijk dan weer met een compleet team!) een ‘poepie’ laten ruiken!